شب کابوس

من از این شب، شب کابوس، خدا می‎ترسم
از هجوم غم ملموس، خدا می‎ترسم
کوچه‎ها روشن و شادند ولی می‎دانی؟!
از غروب دل فانوس، خدا می‎ترسم
از کلاغان رها واهمه‎ای نیست نترس
من از این کفتر محبوس، خدا می‎ترسم
ناله‎های تو مرا تا ته تردید کشاند
من از این ناله‎ی منحوس، خدا می‎ترسم
تو که پیش خودمان طعنه زدی باکی نیست
من از این مردم سالوس خدا می‎ترسم
عشق ما مضحکه شد، فاجعه‎ای زجرآور
من از این عالم معکوس، خدا می‎ترسم
یک نفر توی دلم شعر و غزل می‎خواند
من از این شاعر مأیوس، خدا می‎ترسم.

تاکنون هیچکس چون تو برایم نبوده است

تاکنون هیچکس چون تو برایم نبوده است

هیچکس مثل تو به من این همه چیز نبخشیده است

و هیچکس مرا اینچنین دوست نداشته است....

و هیچکس مرا اینچنین دوست نداشته است....